اختلال احتکار چقدر مهم است؟ آیا میتواند یک اختلال مهم تلقی شود؟ درباره این موضوع در این مقاله از جسم و جان بیشتر برای شما توضیح میدهیم.
اختلال احتکار یا وسواس ذخیرهسازی یک اختلال روانی است که در آن فرد دچار مشکلی در دور انداختن اشیاء بیارزش یا بینقشی میشود. این مشکل میتواند باعث انباشتهای بیش از حد از اشیاء در فضای زندگی فرد شود و تأثیرات منفی بر روابط فرد با دیگران، از جمله افراد خانواده و دوستان، داشته باشد.
در این مقاله قصد داریم به تحلیل علائم و عوامل اصلی اختلال احتکار و وسواس ذخیرهسازی بپردازیم. از جمله مواردی که در این نوشته مورد بررسی قرار خواهد گرفت، ارزش حسی، استفاده قصدی و زیبایی جواهری اشیاء میباشد. این مقاله به خوانندگان کمک خواهد کرد تا با این اختلال روانی آشنا شده و راههای مقابله با آن را بیاموزند.
شما میتوانید برای روان درمانی آنلاین به صفحه مدنظر خود رفته و با رزرو وقت از مشاورین جسم و جان در این زمینه کمک بگیرید. همچنین میتوانید با دکتر سعید اصلانی بنیانگذار کلینیک جسم و جان به صورت مستقیم جلسه مشاوره داشته باشید. مشاهده لیست درمانگران جسم و جان
درباره اختلال احتکار بیشتر بدانید
اختلال احتکار به معنای جمعآوری بیش از حد اقلام و نگهداری آنها به صورت غیرمنظم است، که معمولا منجر به ایجاد مقدار زیادی از اشیائ غیرقابل مدیریت میشود. این اشیائ ممکن است ارزش کم یا هیچ ارزشی نداشته باشند.
اختلال احتکار به عنوان یک مشکل مهم تلقی میشود اگر مقدار اشیائ موجود با زندگی روزمره فرد تداخل داشته باشد و یا باعث نگرانی و تاثیرات منفی بر روی کیفیت زندگی شخص و یا خانواده او شود.
افراد مبتلا به اختلال احتکار معمولا دشواریهای زیادی در درمان دارند زیرا بسیاری از آنها این مشکل را به عنوان یک مشکل نمیبینند یا کمتر آگاه هستند که چگونه بر زندگی آنها یا دیگران تاثیر میگذارد.
وسواس ذخیرهسازی نیز به معنای نگهداری بیش از حد اشیائ بوده و اغلب با خودداری از دور انداختن اشیائ همراه است. افراد مبتلا به این وسواس ممکن است اعتقادات قوی در مورد تهیه و دور انداختن اشیائ داشته باشند و اغلب اشیائ نگهداریشدهارزش مالی کم یا ناچیزی داشته باشند.
این افراد معمولا احساسات قوی به اشیائ نگهداریشدهدارند و ممکن است به دلایلی که برای دیگران واضح نیست، اشیائ را نگهداری کنند مانند اشیائ به دلیل عواطف، ظاهر زیبا یا مفید بودن آنها.
تفاوتهای اصلی بین اختلال احتکار و وسواس ذخیرهسازی:
- در اختلال احتکار شخص اقلام بیشتری جمعآوری میکند و آنها را به صورت غیرمنظم نگهداری میکند.
- در وسواس ذخیرهسازی شخص اشیائ را به دلایل احساسی نگه میدارد و اغلب از دور انداختن آنها خودداری میکند.
- افراد مبتلا به اختلال احتکار دشواری در دستهبندی و سازماندهی اشیائ، تصمیمگیری و مدیریت وظایف روزمره دارند.
- افراد مبتلا به وسواس ذخیرهسازی اعتقادات خود را در مورد نگهداری اشیائ دارند و معمولا ارتباطات خوبی با خانواده و دوستان ندارند.
اختلال احتکار یک اختلال رفتاری است که بر اثر دشواری در جدا شدن از اشیائ، ایجاد انباشتهای از اشیائ غیرضروری و ایجاد نگرانی و ناراحتی نشان داده میشود.
این اختلال ممکن است از دوران کودکی یا نوجوانی شروع شود و به تدریج پیشرفت کند. افراد دارای اختلال احتکار مشکلی در جداسازی از مالکیتها، ایجاد انباشتهای که با عملکرد طبیعی مزاحمت دارد و نشانههای ناراحتی و ناتوانی دارند. این اختلال معمولا در گروه سنی سالمندتر رایجتر است.
شما میتوانید برای روان درمانی آنلاین به صفحه مدنظر خود رفته و با رزرو وقت از مشاورین جسم و جان در این زمینه کمک بگیرید. همچنین میتوانید با دکتر سعید اصلانی بنیانگذار کلینیک جسم و جان به صورت مستقیم جلسه مشاوره داشته باشید. مشاهده لیست درمانگران جسم و جان
علائم و نشانههای اختلال احتکار
علائم رفتاری
علائم رفتاری اختلال احتکار شامل دشواری در جداسازی از اشیائ، ایجاد انباشتههایی که باعث مشکلات در حرکت در خانه میشوند، پشتههایی از اشیائ که اغلب وارونه میشوند، عدم توانایی در سازماندهی و طبقه بندی، دردسر در تصمیم گیری، خرید بیش از حد یا جمعآوری اشیائ رایگان و عدم درک جدیت مشکل است.
علائم عاطفی
علائم عاطفی اختلال احتکار شامل اضطراب، نگرانی، ناراحتی، افسردگی و استرس است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است احساس ناتوانی، خجالت و اضطراب نسبت به اشیائ خود داشته باشند.
تاثیرات اختلال احتکار بر زندگی روزمره
اختلال احتکار تاثیرات منفی بسیاری بر زندگی روزمره فرد دارد. این اختلال میتواند باعث مشکلات در روابط شخصی، اجتماعی و حرفهای شود. همچنین، میتواند منجر به ایجاد محیط غیرسالم و آشفته در محل زندگی شود و بر روی سلامت روانی و جسمی تاثیر منفی بگذارد.
رویکردهای درمانی
- کتب خودکمک
- گروههای حمایتی
- مشاوره فردی
- داروها
- گروهدرمانی
اطلاعات جدید نشان میدهد که درمانهای مبتنی بر همکاران در گروهها نیز موثر است. افراد مبتلا به اختلال احتکار میتوانند به زندگی عادی بازگردند، اما معمولا در طول زندگی با چالشهایی روبرو هستند و ادامه درمان میتواند کمک کند که علائم اختلال و انباشتهها برنگردند.
بهطور کلی، عوامل ژنتیکی، محیطی و روانشناختی همگی بهطور ترکیبی در بروز اختلال احتکار نقش دارند. عوامل ژنتیکی میتوانند افراد را به ارث ببرند و بروز این اختلال را تسهیل کنند. افرادی که دارای افراد خانوادهای با این اختلال هستند، احتمال بروز این اختلال را دارند. بنابراین، وجود ژنهای مرتبط با اختلال احتکار میتواند یک عامل خطرساز در بروز این اختلال باشد.
عوامل محیطی
عوامل محیطی نیز نقش مهمی در بروز اختلال احتکار دارند. وقوع رویدادهای استرسزا مانند از دست دادن کار، اختلافات خانوادگی یا فشارهای مالی میتواند باعث تشدید این اختلال شود. ایجاد شرایط محیطی مناسب و کاهش عوامل استرس زا میتواند به پیشگیری از بروز اختلال احتکار کمک کند.
عوامل روانشناختی
عوامل روانشناختی نیز بر اختلال احتکار تاثیرگذار هستند. ناتوانی در تصمیمگیری، کمبود سازماندهی و کسلآوری از جمله عواملی هستند که میتوانند افراد را به انجام عملیات احتکاری تحریک کنند. بهبود مهارتهای تصمیمگیری و ایجاد سازماندهی در زندگی روزمره میتواند به کاهش این اختلال کمک کند.
روشهای تشخیص اختلال احتکار
ارزیابی روانشناختی
ارزیابی روانشناختی برای تشخیص اختلال احتکار اهمیت بسیاری دارد. این روش به ما کمک میکند تا بفهمیم چرا افراد نیاز قوی به نگهداری اشیائ را احساس میکنند و احساس استرس شدیدی میکنند هنگام تلاش برای دور انداختن آنها. این ارزیابی میتواند به ما کمک کند تا عوامل روانی و رفتاری که منجر به این اختلال میشوند را شناسایی کنیم و درمان مناسبی را برای افراد مبتلا به این اختلال ارائه دهیم.
معیارهای تشخیصی
در تشخیص اختلال احتکار، تعیین معیارهای تشخیصی بسیار حیاتی است. این معیارها به ما کمک میکنند تا بفهمیم آیا یک فرد به اندازه کافی اشیائ را نگه دارد تا به عنوان یک اختلال شناخته شود. به عنوان مثال، اگر یک فرد بیش از حد اشیائ را نگه دارد و این موضوع برای او مشکلساز شود، ممکن است به عنوان یک اختلال احتکار شناخته شود.
مراحل مختلف تشخیص
تشخیص اختلال احتکار از چند مرحله مختلف عبور میکند. ابتدا باید علائم و نشانههای این اختلال را شناسایی کنیم. سپس با استفاده از ارزیابی روانشناختی و تعیین معیارهای تشخیصی، میتوانیم این اختلال را تشخیص دهیم. با استفاده از روشهای درمانی مانند درمان شناختی رفتاری و داروهای ضد افسردگی، میتوانیم بهبودی در افراد مبتلا به اختلال احتکار ایجاد کنیم.
روشهای درمان و مقابله با اختلال احتکار بسیار اهمیت دارد و باید با دقت و توجه به این مسئله برخورد شود. یکی از روشهای موثر در درمان اختلال احتکار، درمان شناختی-رفتاری است.
این روش بهبود شناخت و رفتارهای نامناسب فرد را هدف قرار میدهد و به افراد کمک میکند تا مشکلات خود را بهبود دهند و رفتارهای احتکاری را کنترل کنند.
شما میتوانید برای روان درمانی آنلاین به صفحه مدنظر خود رفته و با رزرو وقت از مشاورین جسم و جان در این زمینه کمک بگیرید. همچنین میتوانید با دکتر سعید اصلانی بنیانگذار کلینیک جسم و جان به صورت مستقیم جلسه مشاوره داشته باشید. مشاهده لیست درمانگران جسم و جان
مداخله شناختی-رفتاری (CBT)
- این روش با ارائه راهحلهای شناختی و رفتاری، به فرد کمک میکند تا رفتارهای احتکاری خود را تغییر دهد.
- تمرکز این روش بر بهبود شناخت و رفتار فرد است و میتواند بهبود قابلتوجهی در افراد مبتلا به اختلال احتکار ایجاد کند.
روش دیگری که بیشتر در درمان اختلال احتکار استفاده میشود، درمان دارویی است. استفاده از داروها میتواند به کنترل عواطف و احساسات ناخوشایند فرد کمک کند و باعث کاهش رفتارهای احتکاری شود.
درمان دارویی
- بعضی از داروها میتوانند به کنترل اضطراب، افسردگی و اختلالات روانی دیگر کمک کنند و به افراد کمک کنند تا با مشکلاتشان برخورد کنند.
- هر چند این روش تنها به تنهایی کافی نیست و باید با روشهای دیگری نظیر CBT ترکیب شود تا بهبود موثری در افراد ایجاد شود.
روش دیگری که در مقابله با اختلال احتکار تاثیرگذار است، استفاده از روشهای خودیاری و پشتیبانی از خانواده است. این روش به افراد کمک میکند تا با حمایت خانواده و دیگر افراد محیط اطراف، بهبود بیشتری در رفتارهای خود داشته باشند و به تدریج از رفتارهای احتکاری خود رها شوند.
روشهای خودیاری و پشتیبانی از خانواده
- حمایت خانواده و دیگر افراد محیط اطراف میتواند به فرد اعتماد بیشتری بدهد و او را به تغییر رفتارهای خود تشویق کند.
- با راهنماییهای مشاوران و تیمهای مربوطه، فرد میتواند بهبود چشمگیری در زندگی خود ایجاد کند و از اختلال احتکار بهبود یابد.
نتیجه گیری
با توجه به مطالب بیان شده، میتوان گفت که اختلال احتکار یک وضعیت رفتاری است که نیاز به توجه و درمان دارد. علایم و نشانههای اختلال احتکار باید بهطور جدی گرفته شود و روشهای تشخیص و درمان مناسب برای افراد مبتلا باید ارائه شود.
عوامل ژنتیکی، محیطی و روانشناختی همگی نقش مهمی در بروز این اختلال دارند و بنابراین باید به این نکات توجه شود. ارائه روشهای درمانی مناسب و مقابله با اختلال احتکار میتواند بهبود قابلتوجهی در زندگی افراد مبتلا به این اختلال ایجاد کند و آنها را به زندگی عادی بازگرداند. این امر نیازمند تلاش و همکاری بین فرد مبتلا، خانواده و متخصصان صحیح است تا به نتایج مطلوب دست یابند.
شما میتوانید برای روان درمانی آنلاین به صفحه مدنظر خود رفته و با رزرو وقت از مشاورین جسم و جان در این زمینه کمک بگیرید. همچنین میتوانید با دکتر سعید اصلانی بنیانگذار کلینیک جسم و جان به صورت مستقیم جلسه مشاوره داشته باشید. مشاهده لیست درمانگران جسم و جان
منابع:
Treating people with hoarding disorder
ما در گروه رواندرمانی جسمو جان، بر اساس اطلاعاتی که در فرایند جلسات درمانی از مراجعانی که مهاجرت کردهاند داشتهایم، متوجه شدیم که چقدر همزبان بودن درمانگر میتونه برای این گروه از مراجعان، مفید باشه از طرفی اکثر مراجعان مهاجر رو گروهی تشکیل میدهند که یا دانشجو هستند و یا تازه شروع به کار کردند… و با توجه به شرایط توصیف شده و درک چالشهای شما عزیزان، ما در گروه روان درمانی جسم و جان، با تسهیل و تخفیف در پرداخت حق ویزیت و در دسترس بودن درمانگران متخصص فارسی زبان، در کنار شما خواهیم بود.